De rest van mijn resterende verhaal;)

Ik was gebleven op 10 maart….pff ik loop echt hopeloos achter ;) Ik had geschreven dat we zijn wezen eten bij de Garden of Eden. Heerlijk!!! Het eten in Suriname is sowieso voortreffelijk maar de Garden of Eden spant dan toch wel te troon.
Verder zijn we die avond nog naar de Holi Pagwa verbranding geweest. Holi Pagwa is een feest van de Hindoestanen. Het lentefeest en met de verbranding verdrijven ze het kwade en komt het goede er voor in de plaats. Een hele gebeurtenis dus. Wij gingen met zijn alle naar de Olifant. Dat is een 1 of andere opluchttheater. Tenminste daar leek het op :p ivm met de vele regenbuien waren er maar weinig Hindoestanen en andere mensen. Maar de verbranding ging uiteraard wel door. Wel apart om te zien. Het is net een kerstboomverbranding, maar dan zonder kerstbomen;). Later kwam er nog hoog bezoek bij de Olifant. De vice-president van Suriname kwam op bezoek om de Nationale feestdag in te luiden.
Daarna zijn we naar de Havana Lounge gegaan. Dj Quintino kwam daar draaien ( van rap das armas). Het was een geslaagd feestje!

De volgende dag was het Holi Pagwa. Hier wordt het Nieuwjaar of Lentefeest gevierd. Je moet er voor zorgen dat je kleren aan hebt die echt vies mogen worden. Er werden ook speciale Holi Pagwa t-shirts verkocht. Die hebben we dus maar gekocht samen met een doek voor over onze mooie blonde haren. De bedoeling is uiteindelijk dat je kleurenpoeder koopt om elkaar te besmeuren met allerlei mooie kleurtjes. Tevens heb je een soort olieverf waar je elkaar ook vies mee kan maken. Verder wens je iedereen die je ziet Subh Holi toe. Het is een feest waar iedereen met elkaar is en er is geen verschil. Iedereen is aan het dansen op muziek en feest aan het vieren.
We zijn eerst bij ’t Vat belandt. Daar dichtbij was een feest voor kinderen van een internaat. Later werd het geopend voor publiek. Het was niet heel groot. Ik stapte als eerste naar binnen en ik kreeg gelijk twee zwarte handen in mijn gezicht. Die wel 2 minuten bleven wrijven. En ik moest zoo hard lachen dat op het einde mijn tanden zelfs zwart zagen. Ik was ingewijd!. Gelukkig hadden we zelf ook die kleurenpoeder gekocht en wat over mijn gezicht heen gegooid zodat ik niet als een zwarte piet er uit zag.
Na dat feestje zijn we met de Jeep van Larry door gereden naar het sportveld van de Universiteit waar het feest werd gehouden. Het werd daar uiteindelijk heel druk en hebben we gezellig feest gevierd met alle mensen daar. Ook hebben we nog een moddergevecht gehouden. Het had zo veel geregend dat het grasveld erg drassig was. Heerlijk om met blote voeten in te staan en uiteindelijk mensen er in te gooien. Maaike was helemaal bruin van de modder! Heerlijk was het….geoorloofd vies worden.
Toen begonnen de moeilijkheden ’s avonds onder de douche. Je krijgt de kleuren dus niet van je lichaam af. Met een schuursponsje en wasmiddel hebben we ons gewassen. Zelfs dat hielp niet. Het moest slijten, dus de volgende dag met roze handen naar de stage.

De volgende dagen hebben we weer stage gelopen en bevallingen gedaan!!! Het blijft super leuk. Ik weet nu echt zeker dat dit mijn beroep is!

Jaaaaaaaaa het is 14 maart!!! Mijn ouders en Tante Renee en Oom Martin komen aan. Ik heb die dag nog stage gelopen en daarna naar de Kolibrie gefietst. Ik had met het appartementencomplex afgesproken dat ik mee kon rijden naar het vliegveld om mijn ouders op te halen. Hier wisten zij niks van af. Het was dus ook een grote verrassing voor ze. Ik stond vlak voor mijn vader en hij zag mij nog niet! Heel grappig.
Ik vond het super om mijn ouders weer te zien inclusief mijn oom en tante.
De hele weg terug naar het appartement alleen maar geklets natuurlijk. Eenmaal daar zijn ze gaan uitpakken en vroeg naar bed gegaan. Ik heb nog allemaal presentjes van Nederland gekregen. Heel leuk!! Bedankt daarvoor.
Ik ben die avond samen met de meiden nog naar Zsa Zsa Zu geweest. Weer een leuke avond gehad uiteraard. De volgende dag zijn mijn ouders zelf al naar Paramaribo geweest en hebben ze ’t Vat al ontdekt, waar ze heerlijk hebben ontbeten. Ik zelf had met iedereen bij Zus en Zo afgesproken om wat te gaan eten. Dit omdat het Inge haar laatste dag was… ze ging vandaag naar huis. Mijn ouders, oom en tante zijn er ook bij komen zitten. Na een heerlijke brunch ben ik met mijn ouders mee gegaan en zijn we lekker bij het zwembad bij het appartement gaan zitten. Wat eigenlijk niet mocht…bezoekers van gasten mogen geen gebruik maken van het zwembad. Ik heb dat heerlijk 2 weken lang gedaan ;) Geen probleem.
Het was die dag heel mooi weer. En omdat ik hier al een tijdje ben, smeer ik me eigenlijk niet meer in. Wat natuurlijk heel slecht is maar ach. Alles is al wel bruin dus verbranden doe ik niet meer…..dacht ik!!! Behalve natuurlijk als je nog niet veel met je buik in de zon bent geweest. Dat was ik even vergeten. Ik ben nog niet eerder zo verbrand geweest geloof ik.
De volgende dag moest ik stage lopen, maar het was erg rustig, dus heb veel gezeten. Oooooh, dat deed ZEER. 1 voordeel is wel, je leert mooi rechtop zitten.
Nu ik dit schrijf is het gelukkig al weer over. Ik ben er mooi bruin van geworden, totdat het ging jeuken. Ja, natuurijk, ik ging vervellen. Nu is het net of ik een grote pigmentvlek heb. Maar ach daar leren we van. Volgende keer gewoon weer insmeren.

De volgende dag ben ik samen met mijn ouders, oom en tante op trip geweest naar Galibi. Dat is een eiland vlak bij de oceaan. Het is bij uitstek een gebied om zeeschildpadden te gaan kijken. Pff de weg er naar toe is geasfalteerd maar net zo erg als naar Isa dou en Jaw Jaw. Hobbel de hobbel! Daarna moesten we nog 2,5 uur met de boot naar Galibi toe. Ze hadden ons als gewaarschuwd dat je heel nat wordt in de boot. Dit komt omdat er twee rivieren samen komen en uitkomen in de oceaan. Dat geeft veel golfvorming. En inderdaad zeiknat dat waren we. Maar aangekomen op Galibi hebben we ons omgekleed om weer lekker warm te worden.
Galibi zelf bestaat uit twee dorpen: Christiaankondre en Langemankondre. Het zijn twee indianen dorpen. Op het eiland zelf wonen ongeveer 800 mensen. Het is leuk om te zien hoe die mensen daar wonen en leven. Ze hebben er een basisschool en zelfs een dierentuin. De Galibizoo. Heel leuk om daar te lopen. De apen lopen los en zijn niet schuw voor mensen. Ook heb ik daar een luiaard vast gehad…wat een apart dier zeg. En neusbeertjes die constant met hun neus in de grond zitten. Allemaal leuk om te zien!
Maar uiteindelijke kwamen we voor de zeeschildpadden. We zijn die avond rond 9 uur vertrokken met de boot naar de streek waar de schildpadden waren. Dat was nog een uurtje varen ongeveer. Dus weer nat geworden, maar dat was het wel waard.
We hebben in totaal 3 schildpadden gezien. Eentje die de zee weer indook en eentje die bezig was eieren te leggen. Die was ongeveer 3,5 meter groot denk ik. Misschien nog wel groter. Een ontzettend indrukwekkend beest. Als ze hun eieren aan het leggen zijn, zijn ze volledig in trance en mag je ze ook aan raken. Dus dat hebben we gedaan. Ook heb ik even een eitje mogen vast houden. Een hele aparte ervaring. Jammer genoeg mocht je geen foto’s maken. Het mocht wel maar dan zonder flits in het pikkedonker. Dat werkt dus niet. Maar ik ben wel weer een ervaring rijker.
De volgende schildpad hebben we gezien toe we terug liepen naar de boot. Ze liep het strand op om een plekje te zoeken om te gaan leggen. Op dit moment is het van grootste belang dat je ze niet soort, want dan draaien ze om en gaan ze terug de zee in. Je hebt dan het voortplantingsproces verstoord. En zeeschildpadden is een bedreigde diersoort. Dus we hebben heel stil zonder licht staan kijken. We hadden een nachtkijker mee.. dus konden we om de beurt de schildpad volgen op haar toch.
Daarna zijn we weer terug gegaan naar het eiland. Waar we nog wat hebben gedronken en ons bedje zijn ingedoken.
De volgend dag zijn we naar de basisschool gegaan. We hebben gezien hoe de kinderen daar les krijgen en uitleg gekregen over de werkwijze en financiering van de basisschool. Ook weer heel interessant om te zien.
Daarna was het spullen pakken en weer terug naar Paramaribo.

De volgende dag heb ik nog stage lopen en bevallingen kunnen doen. Dat was wel fijn omdat er maandag niks was. Die avond hadden we een culinaire tour. We gingen met een groepje en een gids langs 5 verschillende restaurantjes om daar dingen te proeven. Eerst gingen we nog een stukje lopen naar de bus. Bij die tour heeft de gids veel uitgelegd over Paramaribo. Er waren nog veel dingen waar ik geen weet van had. Heel leuk, je leert een stukje meer over de stad waar je al 2 maanden woont. Daarna zijn we op de bus gestapt om naar het eerste eettentje te gaan. Hier hebben we Chinese tajersoep gegeten en cassavesoep. Erg lekker. Dit was het eten van de marrons. De mensen die in de jungle van Suriname leven. Vervolgens zijn we 4 andere restaurantjes afgegaan, waar we Hindoestaans, Javaans, Thais en Frans hebben gegeten. Heel lekker en erg gezellig allemaal.

De drie dagen daar op had ik vrij gevraagd om bij mijn ouders en oom en tante te kunnen zijn. We hebben veel van Paramaribo gezien, uit eten geweest en heerlijk geluierd bij het zwembad. Genieten dus. Lekker bruin geworden ook. De dagen vlogen om!

De maandag daarop gingen mijn ouders op een 3 daagse trip naar Brownsberg, Isa Dou en Jaw Jaw. Daar was ik al geweest. Het gaf mij dus mooi de gelegenheid om die drie dagen stage te gaan lopen. Ik heb dus mooi weer wat bevallingen kunnen doen. Het is nog steeds hartstikke leuk en ik merk dat het ook steeds vlotter gaat. Echt, oefening baart kunst is hier het goede gezegde bij!
Op dinsdag had ik mijn ouders even aan de telefoon om te vragen hoe ze het vonden daar in het binnenland. Super natuurlijk!! Het is daar zo mooi!!
Woensdag kwamen ze weer terug met de grootste verhalen over wat ze hadden mee gemaakt. Ze hebben piranha gegeten!!! Volgens mijn vader smaakte het gewoon naar eh..vis. ;)
We hebben die avond bij de Roopram gegeten. Een fastfoodketen hier in Suriname die roti verkoopt. Heerlijk! De lekkerste fastfood die er bestaat!
Volgende dag zijn we weer de stad in geweest. Mijn moeder en Tante Renee konden niet bij de Steps weg blijven. De Steps is een schoenenwinkel vol met slippers en sandaaltjes….een paradijsje voor eh ja VROUWEN. Mijn vader en Oom Martin konden het niet meer zien. :P

Vrijdag hadden we gepland om langs de plantage te gaan waar het district Commewijne om bekent staat. We hadden een taxi gehuurd die ons de hele dag rond ging rijden voor 108 SRD. Dat is omgerekend ongeveer 30 euro, inclusief benzine. We waren met zijn vijven. Geen geld dus….we hebben het voor de zekerheid wel 3 keer gevraagd of het zeker wel klopte. Maar toch echt.
Dus om 10 uur zouden we opgehaald worden. Wat uiteindelijk 11 uur werd omdat hij werd opgehouden door andere mensen. Maar ach, we zijn eerst naar de Peperpot geweest. Dat is een koffieplantage die tot 1998 in gebruik is geweest. Heel interessant om te zien hoe die mensen daar hebben gewerkt. We hoorden dat ze er een museum van gingen maken. Een heel goed idee!.
Na een mooie uitleg te hebben gekregen zijn we met de auto langs de arbeidershuisjes waar de meeste arbeiders nog wonen.
Daarna zijn we naar Nieuw Amsterdam geweest. Dat is een oud fort. Heel mooi om te zien. Nog allemaal in stijl. Van die tijd..1900 enz. We hebben nog een hele tijd met een Nederlandse man staan praten die daar voor 3 jaar werkte. Hij leidde een project om alles te restaureren. Leuk om te horen hoe hij Suriname ervaart.
Daarna zijn we naar Frederiksdorp gereden. Tenminste naar de “haven”. We moesten namelijk de rivier over om Frederiksdorp te bereiken. Dit is een van de beste behouden plantages. Het is echt een klein dorpje met verschillende huizen. Heel mooi allemaal. Daar hebben we ook de eigenaar gesproken. Heel toevallig ook een Nederlander. Hij woonde daar al sinds 1975. Super.. ik zou zo met hem kunnen ruilen. Nou, was niet moeilijk.. ik moest maar gewoon met zijn zoon trouwen. Dan kon ik het zo overnemen. Ehmz.. moest ik toch even goed over nadenken ;)
Daarna zijn we terug gereden en hebben we als laatste avondmaal nog heerlijk bij ’t Vat gegeten. Ze wilden heel graag nog kip Pom eten en dat is daar heel lekker.
En toen was het zaterdag 28 maart, de dag dat mijn ouders vertrekken. Nog even bij mijn ouders in het zwembad gelegen en om 3 uur vertrokken ze huiswaarts. Het was wel raar. 2 intensieve weken met elkaar en dan gaan ze weer naar huis. De tijd is voorbij gevlogen! Heel leuk en gezellig gehad.

De week daarna heb ik weer flink gewerkt. Ik heb voor het eerst nachten gedaan. Ik had dat in België nog niet eerder gelopen. Het was leuk om een keer te doen maar wel zwaar. De eerste nacht waren er veel bevallen. 3 in totaal. Dus ik was zeker content. Ik heb ze alle drie kunnen doen! Ik dacht als alle nachten zo gaan, dan trek ik het wel. Dat had ik dus niet moeten denken, want de volgende nacht was er natuurlijk helemaal niks te doen. Alle zusters gaan slapen op de banken in de verpleegsterspost. En jij als leerling gaat dan maar je verslagen schrijven en op een gegeven moment maar op je armen in slaap vallen. Pff… ik merk dat het toch erg moeilijk is om als enige wakker te blijven ‘snachts.
De nacht daarop had ik gelukkig nog wel een bevalling. Ik heb er dus 4 in totaal gedaan. Niet slecht voor de nacht.
Ik vond het wel leuk om mee te maken. 27 april ga ik weer nachten doen. Ik hoop dat het dan wat drukker zou zijn.

Het weekend van 4 en 5 april was ik helemaal alleen thuis. Alle ouders zijn hier nu, behalve die van mij natuurlijk. Ze ging met de hele groep naar Galibi. Ik ging niet mee omdat ik er natuurlijk al geweest was. Dus ik heb dat weekend ook mooi kunnen werken, want alleen hier thuis zitten is ook niet wat. Nu ik dit verhaal schrijf, zit ik op 25 bevallingen in totaal. Ik ben dus absoluut niet bang dat ik het niet ga redden. Ik moet er 30 maar ik wil er sowieso meer. Dus dat gaat zeker lukken.

En 7 april, gisteren dus…was Sien jarig. We hebben het gezellig gevierd bij het restaurant Zus & zo. Lekker gegeten weer en we hebben Sien behoorlijk verwend met allemaal leuke Surinaamse cadeautjes. Ik kreeg nog een smsje toen ik bed lag dat ze het heel leuk vond om haar verjaardag hier in Suriname te vieren en dat ze zeer blij was met haar cadeautjes. Dus een geslaagd feestje.

Vandaag hebben we weer een feestje. Het nichtje van Maaike dat ook mee is gekomen met de ouders van Maaike is jarig vandaag. We gaan stappen!! Het belooft een gezellig en leuke avond te worden.

Nu ik ben weer helemaal bij gewerkt en denk dat ik nu ook meer tijd krijg om het beter bij te houden. Dit weekend gaan we met een grote groep naar Blanche Marie ter ere van Pasen. Dat belooft ook een leuk weekend te worden!!

Dikke kus van mij!
En ik mis jullie allemaal!